Loneliness in Retirement.

Loneliness has been identified as a subjective unpleasant feeling of emptiness and distress, affecting diverse age groups, particularly retirees. Retirement is a major life event characterized by the cessation of professional activities and the loss of regular income. These phenomena are often combined and their relationship can be complex. The research encompassed 75 randomly selected outpatients at the University Hospital Center Zagreb, Department for Psychiatry and Psychological Medicine in Zagreb Croatia with an anxiety disorder who were in remission and met the inclusion criteria. The participants were divided into three groups of 25 respondents: five years before retirement, one year before retirement, and one year after retirement. The participants were tested once using psychological tests: The University of California, Los Angeles (UCLA); and the Mini International Neuropsychiatric Interview. This study examined loneliness among 75 participants across retirement phases. UCLA Loneliness Scale scores increased significantly from pre to post-retirement (p<0.001), peaking one year after retirement. Emotional loneliness, particularly feelings of isolation, rose sharply, while social loneliness increased gradually. A One-Way Analysis of Variance confirmed a significant effect of retirement on loneliness, F (2.72)=24,561, p<0.001, with an impact level of η2=0.405. A substantial impact is observed on emotional and social well-being. Study results indicate a significant increase in loneliness among retired individuals. Transition to retirement can have an impact on individuals' emotions and social interactions. There is a need to support retirees in establishing new daily routines. Yalnızlık, başta emekliler olmak üzere çeşitli yaş gruplarını etkileyen, öznel ve hoş olmayan bir boşluk ve sıkıntı hissi olarak tanımlanmıştır. Emeklilik, mesleki faaliyetlerin sona ermesi ve düzenli gelirin kaybı ile karakterize edilen önemli bir yaşamsal olaydır. Bu olgular genellikle bir arada görülür ve aralarındaki ilişki karmaşık olabilir. Araştırma, Hırvatistan'ın Zagreb kentindeki Zagreb Üniversite Hastanesi Psikiyatri ve Psikolojik Tıp Bölümü’nde anksiyete bozukluğu için ayakta tedavi gören ve remisyonda olan ve dahil edilme kriterlerini karşılayan rastgele seçilmiş 75 hastayı kapsamaktadır. Katılımcılar emeklilikten beş yıl önce, emeklilikten bir yıl önce ve emeklilikten bir yıl sonraki gruplar olarak 25’er kişilik üç gruba ayrılmışlardır. Katılımcılar psikolojik testler [California Üniversitesi, Los Angeles (UCLA) yalnızlık ölçeği ve Mini Uluslararası Nöropsikiyatrik Görüşme] kullanılarak bir kez test edilmişlerdir. Bu çalışmada, 75 katılımcı arasında emekliliğin aşamalarındaki yalnızlık incelenmiştir. UCLA Yalnızlık Ölçeği puanları emeklilik öncesinden emeklilik sonrasına önemli ölçüde artmış (p<0,001) ve emeklilikten bir yıl sonra zirveye ulaşmıştır. Duygusal yalnızlık, özellikle de izolasyon hissi keskin bir şekilde yükselirken, sosyal yalnızlık kademeli olarak artmıştır. Tek yönlü varyans analizi, emekliliğin yalnızlık üzerinde anlamlı bir etkisi olduğunu doğrulamıştır [F (2,72)= 24.561, p<0,001, etki düzeyi η2=0,405]. Duygusal ve sosyal refah üzerinde de önemli bir etki gözlenmiştir. Çalışma sonuçları, emekli bireyler arasında yalnızlıkta önemli bir artış olduğunu göstermektedir. Emekliliğe geçiş, bireylerin duyguları ve sosyal etkileşimleri üzerinde etkili olabilir. Emeklilerin yeni günlük rutinler oluşturmalarında desteklenmeleri gerekmektedir.